Fobia społeczna – typowe objawy. Gdzie szukać pomocy?
Fobia społeczna (inaczej lęk społeczny lub socjofobia) to zaburzenie psychiczne z grupy nerwic, często błędnie utożsamiane z nieśmiałością. Charakteryzuje się ona niezwykle silnym lękiem w sytuacjach interakcji społecznej. Fobia społeczna dotyka około 10% populacji, dlatego często uznawana jest za chorobę cywilizacyjną.
Objawy fobii społecznej
Fobia społeczna może się objawiać nie tylko w czasie przedstawienia prezentacji w pracy lub na uczelni, ale także w sytuacjach bardzo zwyczajnych. Lęk u osoby z fobią społeczną może wywołać jedzenie w towarzystwie, rozmowa przez telefon lub korzystanie z publicznych toalet. Osoby z fobią społeczną mają silne przekonanie, iż one same i ich zachowania będą negatywnie ocenione przez innych.
Pośród objawów fobii społecznej występować mogą również dolegliwości somatyczne. W sytuacjach, które budzą lęk pacjenci mogą doświadczać zaczerwienienia twarzy, drżenia rąk, nadmiernej potliwości czy kołatania serca. Także przeświadczenie, iż otoczenie zauważy tego rodzaju symptomy, stanowi jedną z przyczyn niepokoju u pacjentów.
Nieco odmienne mogą być objawy fobii społecznej u dzieci oraz młodzieży. W tej grupie pacjentów o istnieniu problemu świadczyć mogą wybuchy płaczu, napady histerii i odmowa mówienia pośród innych ludzi.
Leczenie – gdzie szukać pomocy?
Podstawą leczenia fobii społecznej jest psychoterapia. Pośród dostępnych jej technik największe znaczenie odgrywa terapia poznawczo-behawioralna (jej założeniem jest nauczenie pacjenta prawidłowego reagowania na różne doświadczane przez niego sytuacje).
Fobia społeczna może być leczona także przez Internet, a w niektórych sytuacjach jest to jedyne rozwiązanie. Osoby, które unikają kontaktów z innymi mogą czuć się niezdolne do wizyty w gabinecie. W takich sytuacjach kontakt przez Internet (forum dyskusyjnego, wideo rozmowy przez Skype ze strony typu https://www.mywayclinic.online/pl) jest jedynym rozwiązaniem. Z czasem, kiedy sytuacja ulega poprawie, pacjent samodzielnie konfrontuje się ze swoimi lękami i wówczas jest w stanie wykonywać zadania terapeutyczne lub przynajmniej uczestniczyć w psychoterapii w gabinecie.
